قلعه رضوان: در محدوده سکنی‌نشین فعلی بیهود بوده است و هیچ آثاری دیگر از آن نیست.

قلعه علیشاه بزبیشه: در 9کیلومتری شمال شرقی بیهود بوده است.

قلعه نو: در محدوده جنوبی مخابرات فعلی روستا قرار داشته است. درب این قلعه از سنگ بوده است و طرز قرار گرفتن قلعه به این صورت بوده که در چهارطرف آبادی بوده است و اهالی آن در وسط قلعه هر کدام دارای خانه‌ای بوده‌اند و از قراین مشخص می‌شود که به سختی گذران زندگی می‌کرده‌اند.

راوی می‌گوید از پیروان خود شنیده‌ام که زندگی کردن در قلعه‌ها مخصوصاً در قلعه خند به سختی بوده است، به طوری که مادر و فرزندی حتی هیزم جهت پختن نان نداشته است کرباس 70گزی خود را روی آتش می‌گذارد و دو قرص نان به سختی فراهم می‌کند تا قوت لایموتی باشد برای فرزندش که برود و هیزم بیاورد.

برج‌های بیهود

قلعه‌نشینان برای محافظت خود، دیده‌بان‌هایی درست کرده بودند که به آن برج می‌گفتند. برج واقع در گورسی و برج واقع در گدار تبلو برج واقع در تنگل بند بزبیشه برج محله آخوند و برج کوچه پابرجی و برج میرزاها و برج محله رضوان.

راوی می‌گوید آن چه ما از بزرگان خود شنیده‌ایم این بوده که اگر خطری متوجه روستا می‌شد دیده‌بان‌ها به وسیله روشن کردن آتش به نزدیک‌ترین برج بعدی اطلاع می‌دادند که خطری در پیش است. دیده‌بان‌ها به این کار به اصطلاح امروز، با اهالی مقیم قلعه آماده‌باش می‌داده‌اند و افراد ذی‌نفوذ هم به مردم اعلام می‌کرده‌اند که جلوی دشمن را سد کنند.